A BRIEF HISTORY OF BALLET
آغاز تاریخچه باله به حدود قرن پانزدهم میلادی در ایتالیا بازمی گردد. اصطلاحاتی همچون " باله" و " بال "2 از کلمه ایتالیایی " بالره"3 به معنای " رقصیدن " گرفته شده اند.
کاترین دو مدیچی 4 ایتالیایی پس از ازدواج با هانری دوم 5 پادشاه فرانسه، سبکهای اولیه رقص را در زندگی درباری فرانسه مرسوم کرد.
در آغاز، رقصندگان، ماسک به صورت زده، لایه لایه لباسهای ابریشمی زربافت منقش و جوراب شلواری می پوشیدند و آرایش زیادی روی موی سرشان داشتند. این طرز لباس پوشیدن محدود کننده، به نظر مجلل می آمد اما حرکت را دشوار می ساخت. رقص شامل مراحلی همچون پرش، لغزش، تعظیم، آرام راه رفتن و چرخش های ملایم کوچک بود. کفش های رقص، پاشنه های کوچکی داشتند و به جای هر کفش باله معاصری که ممکن است امروزه بشناسیم، شبیه کفش های لباس رسمی بودند.
طی صد سال بعد، مجموعه اصطلاحات و واژگان رسمی باله بتدریج در زبان فرانسوی مدون شد و در دوران سلطنت لویی چهاردهم، شخص پادشاه، خود بسیاری از رقص های محبوب آن زمان را اجرا می کرد. پس از آنکه پادشاه لویی چهاردهم و دیگر اشراف زادگان معاشرش، رقص را کنار گذاشتند، و رقصنده های حرفه ای برای اجرا در مراسم دربار استخدام شدند.
در این دوران، خانواده ای کامل از سازها نیز تکامل یافتند. شکوه و عظمت رقص های دربار به حدی رسید که اجراها بر روی سکوهایی مرتفع برگزار می شدند تا مخاطبان بیشتری بتوانند نمایشهای استادانه، که با آتش بازی همراهی می شد را تماشا کنند.
حال با یک پرش۲۰۰ ساله به جلو، نگاهی می اندازیم به صحنه نمایش در "سالن اپرای یادبود جنگ". ارتفاع صحنه نمایش یا سن، همینطور ارتفاع چشمگیر پرده افتتاح نمایش، بازدید کنندگان را مستقیمن، متوجه تحول بزرگی که در این رابطه بوجود آمده می کند.
به تدرج باله با ریشه های ایتالیایی، در فرانسه و روسیه مشخصه های سبکی خود را توسعه داد. در سال ۱۸۵۰ روسیه تبدیل به یک مرکز خلاق و پیشرو در دنیای رقص شده بود. با ادامه تکامل باله، برخی از ظواهر جدید و نمایشی، محبوب و کاملن مد روز شدند.
اوایل قرن نوزدهم، رقص، روی نوک انگشتان پنجه پا که بوسیله زنانی اجرا می شد که اغلب ملبس به دامن های سفید زنگوله مانندی بودند که تا ساق پا می رسید، محبوب شد.
رقص روی نوک انگشتان پا فقط مختص زنان بود و این سلیقه منحصر به فرد برای رقصندگان و شخصیت‌های زن، الهام گرفته از نوع خاصی از قهرمان زن رمانتیک شناخته شده - پری سیلف6 مانندی که خوبی و پاکی بکر و دست نخورده اش، سرانجام بر هر شر یا بی‌عدالتی پیروز می‌شود، بود.
سیلف (همچنین به عنوان سیلفید شناخته می شود) یک روح هوایی است. آنها از هوا تشکیل
شده‌اند، در هوا زندگی می‌کنند و قدرت غیرعادی بر هوا، به ویژه باد و ابرها دارند.س
معمولاً سیلف‌ها به عنوان نگهبانانی به تصویر کشیده می‌شوند که از دانش مخفی، زنان زیبا یا
محیط زیست محافظت می‌کنند، اما دور از ذهن نیست که یک سیلف باعث شیطنت مردان شود.
در اوایل قرن بیستم، تهیه کننده تاتر روس ، سرژ دیاگیلف7، برخی از با استعدادترین رقصندگان، طراحان رقص، آهنگسازان، خوانندگان و طراحان آن کشور را گرد هم آورد تا گروهی به نام " باله روس ها"8 را تشکیل دهند.
گروه باله روس ها، در سفر به اروپا و آمریکا، طیف گسترده ای از رقص های باله را ارائه داد.
محبوبیت باله در آمریکا در دهه ۱۹۳۰، زمانی افزایش یافت که چندین رقصنده دیاگیلف، شرکت او را ترک کردند تا با آمریکائی ها کار کنند و در ایالات متحده مستقر شوند.
جورج بالانچین8 یکی از مشهورترین هنرمندانی است که با تأسیس باله شهر نیویورک9، رقص باله را در آمریکا مستحکم نمود. یکی دیگر از چهره های کلیدی آدولف بولم10، اولین مدیر مدرسه باله سانفرانسیسکو11 بود.
ترجمه مقاله: مریم ژوسو
منبع∶ باله آتلانتا12
زیرنویسها
1- Ballet
2- Ball
3- Ballere
4- Catherine de Medici
5- French King Henry II
6- Sylph-like fairy
تعریف سیلف در داستان های اسطوره ای یونان∶س
سیلف (همچنین به عنوان سیلفید شناخته می شود) یک روح هوایی است. آنها از هوا تشکیل شده‌اند، در هوا زندگی می‌کنند و قدرت غیرعادی بر هوا، به ویژه باد و ابرها دارند. معمولاً سیلف‌ها به‌عنوان نگهبانانی به تصویر کشیده می‌شوند که از دانش مخفی، زنان زیبا یا محیط زیست محافظت می‌کنند، اما دور از ذهن نیست که یک سیلف باعث شیطنت مردان شود.س
7- Serge Diaghilev
8- the Ballet Russes
8- George Balanchine
9- New York City Ballet
10- Adolph Bolm
11- San Francisco Ballet School
12- ATLANTA BALLET
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر